امروز امتحان سازمان و اداره ی مراکز مدارک و کتابخانه های تخصصی رو داشتیم در طول ترم (بیشتر در چند روز اخیر !)هر چی مقاله در مورد این درس خوندم بیشتر به این موضوع ختم می شد که کتابداران تخصصی اگه می خوان در عصر فن آوری اطلاعات نقش های خودشون رو از دست ندن باید یه سری مهارتهای جدید رو بیاموزن (آموزش دهنده . مشاور اطلاعاتی . واسط اطلاعاتی . بازاریاب و مدیر دانش ) همه ی ما کتابدارها قبول داریم که نقش های ما تغییر کرده و بنا به قانون بقا اگه بخوایم در عصر فن آوری به حیات خودمون ادامه بدیم و مثل دایناسور ها نسلمون منقرض نشه باید این مهارتها رو یاد بگیریم . ولی مسئله ای ک برای خود من مطرحه اینه که ما کجا و چطور باید این مهارتها و دانش رو کسب کنیم مگر نه اینکه مراکز آموزش عالی این وظیفه رو بر عهده دارن پس چرا با وجودی که همه لزوم این تغییرات رو احساس کردیم و اهمیت اونو می دونیم ولی در عمل  کاری صورت نمی گیره چرا هنوز تو دانشگاههای ما دروسی تدریس می شن که مربوط به چندین دهه ی قبل هستن ... و یا حتی اگه بعضی واحدهای درسی مفید وجود دارن عملا طوری تدریس نمی شن که چیزی به مهرتهای ما اضافه کنن ...مثلا در یکی از همین مقاله ها اومده بود که کتابدارها باید زبان ایکس .ام .ال رو یاد بگیرن یا در امور تجاری دخیل بشن ...کدوم واحد درسی هست که اینا جزو سر فصلهای اون درس باشه . ما این ترم درس داده پردازی رو داشتیم که قسمتی از این درس مربوط به طراحی صفحات وب بود ولی بنا به هزاران دلیل در این درس ما به جز چند تگ ساده چیزی یاد نگرفتیم ....

حالا انصافه که با این همه هزینه و زمانی که صرف حضور در کلاسهای درس و دانشگاه می کنیم دوباره یه هزینه ی دیگه ای رو هم متقبل بشیم و فرضا برای یاد گرفتن زبان ایکس . ام .ال بریم موسسات خصوصی تا چیزی رو که در دانشگاه به دست نیاوردیم اونجا بدست بیاریم ....