از آنجا که در مناسبتهای اجتماعی و سیاسی، زنان به عنوان نیمی از جامعه، بخش چشمگیری از مشارکتها را دربر میگیرند، در بازار داغ تبلیغات انتخاباتی نیز پیکان جذب رأی نامزدهای انتخابات ریاستجمهوری به سمت زنان متوجه شده است.
شیوه ابراز علاقه هر یک از کاندیداها به جذب مشارکت زنان، خود نیز از جاذبههای جدید انتخابات نهم است. حتی یکی از نامزدها، انگشتر عقیق خود را درآورده و انگشتری جواهرنشان جدید خارجی به دست کرده و با ژستی جوانپسند عکسی انتخاباتی گرفته؛ به گونهای که بیننده مطمئن شود که ایشان چقدر قدرشناس «خانم» خود بوده و این «حلقه ازدواج!» مهمترین و عزیزترین شیء در زندگی ایشان است. در حالی که تا چند ماه پیش و قبل از کاندیداتوری آقای قدرشناس، وی بدون حلقه در مجامع عمومی ظاهر میشد.
یک نفر دیگر از کاندیداهای سرشناس که تا به حال هیچ یک از مدیران زیر دست خود را از میان خانمها انتخاب نکرده بود، اکنون مدعی است که باید در اداره امور کشور از زنان نیز بهره گرفت.
کاندیدای دیگری که پیش از این وزیر بوده و با توجه به اینکه بیش از نیمی از دانشجویان دانشگاهها دختر هستند و استادان زن بسیاری در حال تدریس هستند که شایستگی مدیریت دارند، هیچ یک از خانمها را برای معاونت وزارتخانه یا مقام ریاست دانشگاه برنگزیده بود (به استثنای دانشگاه «الزهرا» که به ناچار باید رئیسی زن میداشت!) حال مدافع سرسخت حقوق زنان شده است.
جالب اینجاست، زمانی که حضور سخنگوی ایشان در برنامه تلویزیونی دچار مشکل شد، این اشکال را به زن بودن وی نسبت دادند و اعلام کردند که نمایندگان سایر کاندیداها که مرد بودند، از صحبت با ایشان خودداری کردند در حالی که دیگر کاندیداها و صداوسیما اعلام کردند برنامه یادشده به دلیل حضور نداشتن دیگر شرکتکنندگان لغو شده و ربطی به زن یا مرد بودن نماینده این کاندیدا نداشته و برنامه مذکور به فرصتی دیگر موکول شده است.
عدم بهرهبرداری از توانمندیهای زنان در ردههای بالای مدیریتی، از سالهای پیش در میان مسئولان رواج داشته است؛ همچنان که در دورههای پنجم و هفتم مجلس شورای اسلامی که اصولگرایان در اکثریت بودند و همچنین در دورههای ششم و سوم مجلس که اصلاحطلبان اکثریت را داشتند، تنها حدود 5 درصد از نمایندگان را خانمها تشکیل میدادند و در همین حضور کم تعداد ایشان، بالاترین مقام مجلسی که به آنان واگذار میشد، سمت منشی هیأت رئیسه مجلس بود.
نظام جمهوری اسلامی اکنون با بحران مشارکت مردم در پای صندوقهای رأی روبهروست. کاندیداها با وعده و وعیدهایی چون آزاد کردن زندانیان سیاسی و بهبود شرایط اقتصادی، فرهنگی، رابطه با آمریکا و... سعی میکنند مردم را به شرکت در انتخابات تشویق کنند. اما هیچ کاری برای جمعیت زنان که بیش از 51 درصد جامعهمان را تشکیل میدهند انجام نشده است. اما زنان تا وقتی احساس نکنند که نقشی سازنده و مؤثر خواهند یافت، مشارکت خود را بینتیجه مییابند و طبیعتا از انتخابات نیز استقبال نمیکنند.
بنابراین کاندیداهای ریاستجمهوری به جای گرفتن ژستهای نمایشی یا وعدههای بدون پشتوانه با صداقت با زنان برخورد کرده و اعتماد آنان را درباره عملکرد خود پس از انتخابات به دست آوردند نه اینکه تنها با نگاه ابزاری و کسب رأی از حقوق زنان دم بزنند.
سلام
شما تو کار سیاست هم هستین :d
به هر حال که موفق باشین
به ما هم سر بزنید
سلام زهره خانم
خوبی
باز هم مثل همیشه قشنگ نوشتی و عالی
وبلاگ هذیان دل آپ دیت شده و منتظر حضورت هستم ضمنا لینک وبلاگ شما رو هم تو وبلاگم قرار دادم
فعلا بای
سلام می خواستم ببینم می تونی تو وبلاگت یک دختر خوب برام پیدا کنی؟
بله می شود دختر خوبی دردانشگاه قم دررشته کتابدری واطلاع رسانی پیداکرد